کپسول داکسی سایکلین
کپسول داکسی سایکلین ,کپسول داکسی سایکلین برای جوش صورت,کپسول داکسی سایکلین برای بارداری,کپسول داکسی سایکلین برای عفونت واژن,کپسول داکسی سایکلین چیست؟
توضیحاتی در مورد کپسول داکسی سایکلین
داکسی سایکلین (Doxycycline) نوعی آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت‌های باکتریایی است. حالت تهوع، اسهال و زخم دهان از عوارض قرص داکسی سایکلین است. کودکان نباید از داروی داکسی سایکلین استفاده نمایند. زیرا این دارو می‌تواند باعث زرد یا خاکستری شدن رنگ دندان‌ها به صورت دائمی در کودکان زیر ۸ سال گردد. کودکان فقط و فقط در شرایط حاد و وضعیت‌هایی که زندگیشان در خطر قرار دارد – مثلاً هنگام ابتلا به سیاه‌زخم و یا نوعی از تب شدید- می‌توانند این دارو را مصرف کنند. زیرا تنها در این شرایط است که حفظ زندگی کودک، اهمیت بیشتری نسبت به اختلال در رشد دندان های او دارد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول داکسی سایکلین صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!
کپسول داکسی سایکلین و عفونت
عفونت‌ها از مشکلات شایعی هستند که اکثر افراد حداقل یک بار آن را در زندگی تجربه کرده‌اند. با وجود آنتی بیوتیک های طبیعی گاهی لازم است تا درمان‌های شیمیایی را برای رفع کامل مشکلاتمان به کار بگیریم. برای درمان عفونت انواع مختلفی از داروها وجود دارند. یکی از داروهای معروف در این زمینه که توسط پزشک تجویز می‌گردد قرص داکسی سایکلین است
کپسول داکسی سایکلین چیست
داکسی سایکلین (Doxycycline) نوعی آنتی‌بیوتیک از دسته تتراسایکلین می‌باشد. این دارو یک داروی ضد باکتریایی رایج می‌باشد که برای درمان عفونت‌های گوناگون از قبیل آکنه (جوش )، عفونت گوش میانی ، سایر عفونت‌های پوست و بافت نرم ، برونشیت ، سینوزیت ، سینه پهلو ، عفونت‌های دستگاه ادراری و نیز عفونت‌های کلامیدیایی ، سیفلیس ، و گنوره‌ای استفاده می‌شود. به خاطر داشته باشید که این دارو تنها برای درمان عفونت‌های باکتریایی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و در درمان عفونت‌های ویروسی نظیر آنفولانزا و سرماخوردگی بی‌تأثیر می‌باشد.
نحوه مصرف کپسول داکسی سایکلین
اگر قرار است دارو را روزی ۲ بار مصرف کنید، باید هر ۱۲ ساعت مصرف شود. همچنین دارو باید سر وقت و به طور کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی دارید. چنانچه پیش از اتمام دارو، مصرف آن را قطع کنید علایم‌تان ممکن است عود کند. داکسی سایکلین را می‌توان با شکم خالی (یک ساعت قبل یا ۲ ساعت پس از غذا) یا با غذا مصرف کرد. مصرف ۲ لیوان کامل آب بعد از خوردن دارو توصیه می‌شود. توجه داشته باشید که آنتی بیوتیک‌ها زمانی بهترین اثر را می‌کنند که به موقع و سر ساعت مصرف گردند. بنابراین برای کاهش احتمال فراموشی ساعت مشخصی در روز را برای مصرف داروی خود تعیین کنید که کمتر فراموش کنید. اما چنانچه در هر صورت یک نوبت را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید دارو را مصرف کنید. البته اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه دارویی معمولتان باز گشته و مقدار دارو را دو برابر نکنید.
عوارض جانبی کپسول داکسی سایکلین
عوارض جانبی این دارو شامل تهوع و استفراغ ، اسهال ، تغییر رنگ دندان در بچه‌ها ، ضایعات پوستی ، علایم آسم ، زخم معده ، زخم دهان ، زبان سیاه رنگ و دل درد می‌باشد. این عوارض در هر فردی که از این دارو استفاده می‌کند پیش نمی‌آید بلکه بروز این عوارض نادرند. خوشبختانه این علایم در صورت بروز معمولا موقتی هستند و خود به خود نیز بهبود می‌یابند. با این وجود در صورتی که این علایم در شما تداوم یافته است یا برای شما بسیار آزاردهنده می‌باشد با پزشک خود تماس بگیرید و موضوع را با وی در میان بگذارید. خوشختانه حساسیت دارویی شدید به کپسول داکسی سایکلین عارضه‌ای بسیار نادر است. با این وجود در صورت بروز واکنش پوستی، تورم لب‌ها و مخاطات و تنگی نفس بی‌درنگ به یک مرکز درمانی مجهز مراجعه نمایید. همچنین توجه نمایید که کودکان نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس‌تر می‌باشند. به خصوص تغییر رنگ دهان عارضه‌ای از مصرف داکسی سیکلین در کودکان به خصوص کودکان زیر ۸ سال می‌باشد.
توصیه هایی در مورد کپسول داکسی سایکلین
در حین مصرف این دارو از نور خورشید بین ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعد از ظهر و از لامپ‌های آفتابی و وسایل برنزه‌کننده اجتناب کنید. مناطق در معرض نور را با کرم‌های ضدآفتاب با قدرت محافظت کنندگی (SPF) حداقل ۱۵ بپوشانید. اگر قرص ضدبارداری مصرف می‌کنید، در حین استفاده از داکسی سایکلین یک روش جلوگیری دیگر را به تنهایی یا در کنار قرص ضدبارداری به کار گیرید. داروهایی نظیر ایزوترتینوئید (داروهای رتینوئید)، باربیتورات‌ها (نظیر فنوباربیتال)، دیگوکسین، پنی‌سیلین و تمامی داروهای ضد تشنج از مواردی هستند که با این دارو تداخل می‌کنند. در صورت مصرف هر کدام موارد را به اطلاع پزشک معالج خود برسانید. این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌گردد و می‌تواند عوارضی بر روی جنین داشته باشد. داکسی سایکلین عوارض جدی بر روی شیرخوار ندارد. با این وجود توصیه می‌شود قبل از شیر دادن به شیرخوار با پزشک خود در این رابطه مشورت نمایید. هنگام مصرف این دارو نباید شیر، محصولات لبنی ، آنتی اسید، مکمل کلسیمی ، مکمل آهن یا ملین‌های حاوی منیزیم مصرف کنید. این مواد غذایی یا داروها را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از مصرف داکسی سایکلین استفاده کنید. داکسی سایکلین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید زیرا دارو در این شرایط فاسد می‌شود.
موارد مصرف کپسول داکسی سایکلین
این دارو در درمان برونشیت مزمن، عفونت های ناشی از بروسلا، کلامیدیا، میکوپلاسما و ریکتزیا و نیز در درمان آکنه ولگاریس و افوزیون پلورال ناشی از سیروز یا بیماری های بدخیم مصرف می شود. داکسی سیکلین در درمان سیفلیس، التهاب عفونی لگن، التهاب مزمن پروستات و سینوس نیز به کار می رود.
مکانیسم اثر کپسول داکسی سایکلین
داکسی سیکلین به دو روش وارد سلول باکتری می شود. یکی به روش انتشار و دیگری به روش انتقال فعال در نتیجه٬ غلظت تتراسیکلین در باکتری های حساس در درون سلول بسیار بیشتر از غلظت دارو در محیط خارج سلول است. پس از ورود داکسی سیکلین به درون سلول باکتری٬ بصورت برگشت پذیر به گیرنده های سلولی روی واحد فرعی 30s ریبوزوم باکتری متصل می شود و مانع از اتصال tRNA به محل پذیرش کمپلکس ریبوزوم mRNA می شود. نتیجه این فرایند وقفه سنتز پروتئین در طیف وسیعی از باکتری ها می باشد. عدم جذب انتخابی تتراسیکلین ها در پستانداران دلیل اصلی بی اثر بودن این دارو در وقفه پروتئین در انسان است.
فارماکوکینتیک کپسول داکسی سایکلین
100-90 در صد از راه خوراکی جذب می شود و غذا بر جذب دارو تاثیری ندارد. غلظت سرمی دارو 4-2 ساعت پس از مصرف به اوج خود می رسد. پس از جذب، دارو در اغلب بافتها و مایعات بدن منتشر می شود. نیمه عمر دارو 22-12 ساعت است و در صورت عیب کار کلیه تغییر چندانی نخواهد کرد. دفع دارو عمدتاً کلیوی است اما از راه صفرا نیز دفع می شود.
منع مصرف کپسول داکسی سایکلین
این دارو در کودکان با سن کمتر از 12 سال و ابتلای بیمار به لوپوس اریتماتوز نباید مصرف شود.
عوارض کلی کپسول داکسی سایکلین
تهوع، استفراغ، اسهال، عفونت ثانویه ناشی از میکروارگانیسم های مقاوم و به ندرت واکنش های آلرژیک با مصرف این دارو گزارش شده است. سردرد و اختلالات بینایی ممکن است نشانه افزایش فشار داخل جمجمه باشند.
تداخل دارویی با کپسول داکسی سایکلین
مصرف همزمان این دارو با آنتی اسیدها جذب آن را کاهش می دهد. جذب خوراکی املاح آهن و تتراسیکلین ها در صورت مصرف همزمان دو دارو کاهش می یابد. سوکرالفات جذب خوراکی تتراسیکلین ها را کاهش می دهد. تتراسیکلین ها در صورت مصرف همزمان با داروهای خوراکی جلوگیری کننده از بارداری، اثر این داروها را ممکن است کاهش دهند. متابولیسم دوکسی سیکلین در صورت صرع ( کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین وپیریمیدون ) ممکن است افزایش و در نتیجه، غلظت سرمی این دارو کاهش یابد.
هشدار در مورد مصرف کپسول داکسی سایکلین
1- این دارو به ندرت ممکن است موجب بروز حساسیت به نور شود. 2- دوکسی سیکلین در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه و کبد باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
توصیه های دارویی مصرف کپسول داکسی سایکلین
1- در صورت ناراحتی گوارشی، دوکسی سیکلین را می توان با غذا یا شیر مصرف کرد. 2- بیمار نباید به مدت طولانی در معرض نور آفتاب یا لامپ های دارای اشعه ماوراءبنفش قرار گیرد. 3- کپسول دوکسی سیکلین را باید به طور کامل با مقدار زیادی آب همراه غذا در حال نشسته یا ایستاده بلعید و به مدت حداقل 30 دقیقه پس از مصرف از دراز کشیدن خودداری نمود. 4- از مصرف همزمان داروی آنتی اسید، مکمل های حاوی کلسیم و آهن، ملین های منیزیم و سدیم بی کربنات طی 3-1 ساعتپس از مصرف تتراسیکلین ها باید خودداری نمود.
عفونت گوش میانی
عفونت گوش میانی شایعترین بیماری دوران کودکی و یکی از اصلی‌ترین علل مراجعه خانواده به پزشک است. طبق آمارهای موجود، میزان مراجعه به پزشکان برای تشخیص عفونت گوش، از ۱۰ میلیون ویزیت در سال ۱۹۷۵به ۲۵ میلیون ویزیت در سال ۱۹۹۰ میلادی افزایش یافته‌است. علت این افزایش را علاوه بر پیشرفت تکنیک‌های تشخیصی، به افزایش شیوع این بیماری نیز نسبت می‌دهند. بیشترین میزان مراجعه به پزشکان، مربوط به کودکان زیر ۲ سال است. از آنجایی که این بیماری عموماً در سنین بسیار پایین رخ می‌دهد، بنابراین معمولاً والدین اولین کسانی هستند که از وجود آن نگران می‌شوند. البته به دلیل علایم متغیری که در این بیماری دیده می‌شود، برخی اوقات شناسایی آن توسط والدین دشوار است. کودکانی که قادر به تکلم نیستند، دایماً بی قراری کرده و نمی‌توانند محل وجود درد را نشان دهند. به نظر می‌رسد که ۲۵ الی ۴۰ درصد تمامی عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی(URI) در کودکان زیر ۳ سال، مرتبط با اتیت میانی حاد باشد. برخی والدین تصور می‌کنند که “کشیدن گوش” (Ear Pulling)، علامتی مطمئن برای وجود عفونت گوش است، در حالی که مطالعات نشان می‌دهد کشیدن گوش در غیاب علایم دیگر، معمولاً ارتباطی با عفونت ندارد. معمولاً بیماری به واسطه وجود علایمی مانند فشار منفی در گوش میانی و مایع در گوش شناسایی می‌شود و علامت یا نشانه سیستماتیک دیگری مبنی بر عفونت وجود ندارد. کم شنوایی انتقالی در حد ملایم تا متوسط ایجاد می‌شود و اگر در مراحل ابتدایی، عفونت درمان نشود، می‌تواند به شکل مشکلی شدید و پیچیده بروز کند. علایم اختصاصی که عموماً مرتبط با عفونت‌های فعال هستند عبارتند از: درد گوش مالیدن یا کشیدن گوش ترشح از گوش کم شنوایی اختلال تعادل علایم سیستمیک اتیت میانی: تب بد خلقی خواب بی قرار تحریک پذیری ناخوشی.اصلی‌ترین عامل ابتلا به عفونت گوش میانی، اختلال عملکرد شیپور استاش است. وظایف شیپور استاش عبارتند از: محافظت از گوش در برابر ورود میکروب‌ها تخلیه ترشحات گوش میانی متعادل سازی فشار هوا بین فضای گوش میانی و نازوفارنکس شیپور استاش در کودکان کوتاه (تقریباً ۱۸ سانتی متر) و افقی (زاویه ۱۰ درجه نسبت به افق) بوده و از بافت غضروفی نرم تشکیل شده‌است در حالی که شیپور استاش بزرگسالان مایل (عمودی تر از کودکان، با زاویه ۴۵ درجه نسبت به سطح افق) است. این شکل قرارگیری در بزرگسالان، محافظت بیشتری از گوش میانی فراهم می‌کند اما افقی قرار گرفتن آن در کودکان، موجب می‌شود تا باکتری‌های موجود در نازوفارنکس، به آسانی وارد فضای گوش میانی شوند. شایعترین عوامل عفونی ابتلا به عفونت گوش میانی عبارتند از: استرپتوکوکوس پنومونیا هموفیلوس آنفلوآنزا موراکسلا کاتارالیسطبق مطالعات انجام شده، میانگین آستانه راه هوایی (AC) در کودکان مبتلا به ترشح گوش میانی(MEE)، معادل ۲۷ دسی بل HL در سه فرکانس ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۴۰۰۰ هرتز بوده‌است در حالیکه آستانه ۲۰۰۰ هرتز اندکی بهتر و معادل ۲۰ دسی بل HL گزارش شده‌است. در کودکانی که ترشح دو طرفه داشته‌اند، میانگین آستانه‌ها حدود ۱۰ دسی بل بدتر از حالت یک طرفه بوده‌است. شکل معمول شنوایی‌نگاره (اودیوگرام) در عفونت گوش میانی، به صورت مسطح (Flat) یا اندکی افت فرکانس‌های پایین(Slightly Rising) است و معمولاً فرکانس ۲۰۰۰ هرتز، بهترین آستانه را دارد. میزان افت در اتیت میانی می‌تواند از حد نرمال تا ۵۰ دسی بل HL، متغیر باشد. معمولاً آستانه‌های استخوانی تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.(کم شنوایی انتقالی) اگر طی معاینه با اوتوسکوپ، به جای مایع، در پشت پرده صماخ حباب هوا دیده شود، انتظار داریم که میزان کم شنوایی خفیف تر باشد. کودکانی که سابقه ابتلا به عفونت‌های مزمن(Chronic) یا راجعه(Recurrent) گوش میانی دارند، ممکن است علی‌رغم شنوایی هنجار در شنوایی سنجی مرسوم، افت فرکانس‌های ۱۲ الی ۲۰ کیلوهرتز را در شنوایی سنجی فرکانس بالا نشان دهند.
کپسول داکسی سایکلین در بارداری
مصرف این دارو در دوران بارداری، ممکن است بر روی دندان‌ها و رشد استخوان‌های نوزاد (در آینده) تاثیر بگذارد. مصرف داکسی سایکلین در نیمه‌ی دوم بارداری، می‌تواند باعث ایجاد تغییر رنگ دائمی دندان‌های کودک در آینده شود. اگر در دوره مصرف این دارو باردار هستید و یا باردار شدید، به دکتر خود اطلاع دهید. مصرف داروی مورد نظر، باعث کاهش تاثیر قرص‌های ضدبارداری می‌شود. در مورد نحوه‌ی استفاده از سایر روش‌های پیشگیرنده‌ی بارداری (استفاده از کاندوم، دیافراگم و غیره) از دکتر خود سوال کنید.
کپسول داکسی سایکلین در شیردهی
داروی داکسی سایکلین می‌تواند در شری مادر نفوذ پیدا کرده و رشد دندان ها و استخوان های نوزاد را تحت تاثیر قرار دهد. در دوره‌ای که از این دارو استفاده می‌کنید، اقدام به شیردهی نکنید.